Ham Ghafas

ببند زخم مرا
که این پیالهٔ خون
دخیلِ بستن توست

ببند زخم مرا
که آنچه می‌کُشَدَم
غم شکستن توست

بدوز بال مرا
که پر کشیدنِ من
پلِ پریدنِ توست

بپرس حال مرا
که آخرین نفسم
هوایِ دیدن توست

تویی که هم‌قفسی
ببین که من نفسی
نمی‌کشم تو اگر
به داد من نرسی

دلِ غریبِ مرا
اگر تو دل ندهی
زمانه می‌شکند

امید روشن ما
به دستِ سنگیِ غم
شبانه می‌شکند

دریغ اگر من و تو
به جای این گله‌ها
پناه هم نشویم

دریغ اگر من و تو
به شوقِ بودنِ هم
حریف غم نشویم

تویی که هم‌قفسی
ببین که من نفسی
نمی‌کشم تو اگر
به داد من نرسی