Mademoiselle (Madmazel)

چه ساده دل کندی از مرد رویاهات
یه مهره بود این مرد که محو شد از دنیات
باور نمی‌کردم بی رحم شی اینقدر
نبودنم واست عادی شه تا این حد
از وقتی تو رفتی هر شب منم میرم
کنج‌ همون کافه تنهایی میشینم
احساس من واست هر چند نبود قابل
هر جای دنیایی خوش باشی مادمازل
کابوس من اینه کی دیگه بعد از من
میبافه موهاتو دوست داره قلبا
با جای خالیتم سر میکنم هر شب
فکر میکنن مردم دیوونه شد این مرد
از وقتی تو رفتی هر شب منم میرم
کنج همون کافه تنهایی میشینم
احساس من واست هر چند نبود قابل
هر جای دنیایی خوش باشی مادمازل