Abre Shab

اگه ویرون اگه بی آشیونم
اگه خسته از آزار خزونم
نگاهم کن دوباره جون بگیرم
بتونم از حضور تو بخونم
میدونم خسته ای خسته تر از من
میدونم طاقت دوری نداری
میدونم که تو هم دلت گرفته
تو هم داری مثل من کم میاری
کسی جز تو نمیدونه چی میگم
کسی جز تو نمیدونه چی میخوام
تو میدونی کجا مرز سقوطه
کدوم واژه حریف این سکوته
کدوم پروانه ی از جون گذشته
میون چنگ تار عنکبوته
ولی با این همه شکست حالی
نگاهت راز دیوونگی ماست
میتونیم با یه شمع خورشید بسازیم
که امشب وقت آیینگی ماست
نگاهم کن به شادی که لبخند تو آغاز بهاره
بخندو لحظه هامو غرق گل کن
بذار از ابر شب غزل بباره
کسی جز تو نمیدونه چی میگم
کسی جز تو نمیدونه چی میخوام