Daryaye Amigh

میدونم که نتونستم برا تو
همون جوری که باید بود باشم
میدونم که زمین خوردی تو یک عمر
تا من روی دوتا پام زود پاشم
میدونم که یه عمری صورت تو
با سیلی سرخ بوده سرخ مونده
چقدر حرفای تلخ من همیشه
دله معصوم و پاکت رو شکونده
تو دریایی عمیق از آه و دردی
میون این همه نامرد مردی
تو کوهی شونه هات پناهگاهم
تا وقتی روبه راهی روبه راهم
یه راه سمت خوشبختی برا من
تموم پینه های روی دستت
تو کوهی هیچ چیزی توی دنیا
نمیتونه بده راحت شکستت
جوونیمو به من تو هدیه دادی
جوونیتو ازت دنیا گرفته
اگه بهشت زیر پای تو نیست
یه دنیا توی مشتت جا گرفته
تو دریایی عمیق از آه و دردی
میون این همه نامرد مردی
تو کوهی شونه هات پناهگاهم
تا وقتی روبه راهی روبه راهم