Mostafa Bornamehr To Omadi

To Omadi

قشنگ ترین قسمتش اینه
روزی اومدی که خسته بودم
دیوار کشیدم دور قلبم
همه دَرا رو بسته بودم
ساکت و بی حوصله بودم
هیچ حرفی با کسی نداشتم
نه عشقی تو گذشته داشتم
نه دنبال کسی می گشتم
جای همه دنیا رو پُر کردی تو واسم
وقتی می خندی پَرتِه تو میشه حواسم
چه بی هوا نشستی تو(تویِ) همه وجودم
من عاشق این حس و حالِ ناشناسم
پَس میزدم قبلِ تو عشقو
تو تنهاییم جا مونده بودم
رسیدی و قلبم یادش رفت
هرچی تو گوشش خونده بودم
آروم نشستی تویِ قلبم
موندی کنارم توی سختی
من با تو فهمیدم این عشقو
این مَردِ عاشقو تو ساختی
جای همه دنیا رو پُر کردی تو واسم
وقتی می خندی پَرتِه تو میشه حواسم
چه بی هوا نشستی تو(تویِ) همه وجودم
من عاشق این حس و حالِ ناشناسم

See More

See Less

Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *