Serial

پاکت سیگار
هی میشه خالی
تو توو چه حالی
تویی که سوزوندی منو
دود این آتیش
توو چشم تو هم میره
برنگرد که دیره
هوا ابره دلگیره
من توو این روزا
با خودمم قهرم
شدیده سردردم
رویامو گم کردم
زمستونه سردم
به هم زدو دستامو ول کرد
دلم گرفت
خوابم از کابوس گذشته
تو سینم قلب بکش
شاید برگرده اون عشقی که داشتم بهت
مثل یه ماهی
توی تنگ کوچیکم
لباسه آبو پوشیدم
شاید یادم بره دریارو
از روزی
که تنها ولم کردی
منم یادم میره
تک تک حرفارو
هرشب
یه حاله پریشون
نم نم بارون
کنار شومینه
به یاد حرفات
که مثل یه سریاله
از جلو چشمام
میرن نمیدونن
که این قطار دیگه
مسافر نداره