Go

رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن
ترک من خراب شبگرد مبتلا کن
ماییم و موج سودا شب تا به روز تنها
خواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کن
ماییم و موج سودا
شب تا به روز تنها
خواهی بیا ببخشا
خواهی برو جفا کن
ماییم و آب دیده در کنج غم خزیده
بر آب دیده ما صد جای آسیا کن
بر شاه خوبرویان واجب وفا نباشد
ای زرد روی عاشق تو صبر کن وفا کن
خیره کشی است ما را
دارد دلی چو خارا
بکشد کَسش نگوید
تدبیر خون بها کن
دردیست غیر مُردن آن را دوا نباشد
پس من چگونه گویم کاین درد را دوا کن؟
از من گریز تا تو
هم دربلا نیفتی
بگزین ره سلامت
ترک ره بلا کن
از من گریز تا تو هم دربلا نیفتی
بگزین ره سلامت ترک ره بلا کن
ماییم و آب دیده در کنج غم خزیده
بر آب دیده ما صد جای آسیا کن
بر شاه خوبرویان واجب وفا نباشد
ای زرد روی عاشق تو صبر کن،
وفا کن